ادیومتری(برگرفته از کلمات لاتین: audīre به معنای شنیدن و metria به معنای سنجش) شاخه¬ای از شنوایی شناسی و علم اندازه¬گیری حدت شنوایی برای تغییرات در شدت شنوایی و دانگ صدا و خلوص مربوط به آهنگ صدا که شامل آستانه ها و فرکانس های متفاوت است، می¬باشد. به طور معمول آزمایش ادیومتری توسط کمک ادیومتر(صداسنج) سطوح شنوایی فرد را مشخص می¬کند، اما همچنین ممکن است توانایی تمایز قائل شدن میان شدت های مختلف صدا، تشخیص دانگ صدا و یا تشخیص گفتار از صدای پس زمینه را اندازه بگیرد. همچنین رفلکس آکوستیک (رفلکس شنوایی) و نشر اتوآکوستیک ممکن است اندازه گیری شوند. نتایج آزمایشات ادیومتری برای تشخیص کم شنوایی یا بیماریهای گوش استفاده می¬شود، واغلب استفاده از ادیوگرام را سبب می¬شود.
تاریخ وسیر تکاملی
احتیاجات اولیه¬ی این زمینه توانایی تولید یک صدای تکرار شونده، راهی برای کاهش دامنه، راهی برای انتقال صدا به فرد و وسیله¬ای برای ضبط تفسیر پاسخ¬های فرد به تست ها بودند.