What do we really understand about how managers make important decisions?
تعداد صفحات انگلیسی:
8 صفحه
عنوان فارسی:
ما چه درکی از چگونگی اخذ تصمیمات مهم توسط مدیران داریم؟
تعداد صفحات فارسی:
16 صفحه
نوع فایل:
فایل word ترجمه و pdf رایگان انگلیسی
قیمت فروش:
100,000 ريال
چکیده فارسی:
انگیزهی ما برای نوشتن این مقاله دو چندان است. ما میخواهیم اطلاعاتی به روز برای خوانندگان و مخاطبان پویایی سازمانی در تحقیق بینش مدیریتی محیا کنیم، اما احترام و ارزش سهمی که دکتر وستون و آگور در ایجاد این مقاله در سه دههی گذشته داشتهاند را حفظ خواهیم کرد. آگور که توسط بسیاری به عنوان پیشگام تحقیق بینشی در مورد مدیریت شناخته میشود، در مقاله مرتبط با پویایی سازمانی که دارای عنوان «منطق بینش: چگونه مجریان بلند پایه تصمیمات مهم را میگیرند» میباشد ادعا میکند که دههی 1980 میتواند به خوبی به عنوان یک «شاخص در تاریخ مدیریت که بینش قابل قبولی در نهایت به عنوان یک ابزار قدرتمند در هدایت تصمیم گیری مجریان به دست آمده است» باشد. در مقابل یک پیش زمینهی برتری منطقی در مدیریت و تحصیلات مربوط به مدیریت، تصویری که آگور در سال 1986 ایجاد کرد یک تصویر رادیکال بود. او مدیران و مجریان را نه تنها به هماهنگی بیشتر در بینش، بلکه تقویت تواناییهای بینشی آنها جهت آن که بهرهورتر بتوانند مدیریت و رهبری کنند ترغیب کرد.
تحقیق آگور به طور تجربی و تئوری به دست آمده بود. او این را بر مبنای تئوریهای در دسترس پردازش اطلاعات انسان و عملکرد ذهن و بر مبنای نتایج حاصل از مطالعات خودش بر روی بالای 2000 مدیر در آمریکا از یک تنوع وسیع و سطوح کسب و کار، به دست آورده بود. یکی از نتایج مهم و تکراری او این بود که مدیران در بالای سازمانها در استفاده از بینش نسبت به مدیران در سطوح میانه یا پایین بهتر عمل میکنند. اگر مورد نیاز بود، استفادهی مدیران ارشد از بینش را اثبات کنید. در یک مطالعه درمورد 10% بالایی بینشها، آگور به این نتیجه رسید که اکثریت وسیعی استفاده از بینش را در زمان اخذ تصمیمات مهم از قبیل تصمیمات راهبردی، و زمانی که توسط سطوح بالای عدم قطعیت، اطلاعات کم از گذشته، حقایق اندک و فشار زمانی دوره شدهاند، تصدیق کردهاند. به طور هوشمندانهای، آگور تنها به موفقیتهای بینشی نگاه نکرد بلکه به عدم موفقیت مجریان پس از به کارگیری بینش نیز اشاره کرد. شکستهای بینش به وسیلهی فریب و تظاهر فردی، تفکر رویایی، ضمیمه به یک فرد یا یک چیز، دادن کنترل دست یک فرد، فشار احساسی، و استرس فیزیکی مشخصه بندی میشوند. با این حال، برخی مجریان هنوز کمبود موفقیت در تصمیم گیری را به شکست در پیروی از بینش آنها در مرحلهی اول نسبت میدهند.