چكيده
مديريت شبكه چالش برانگيز است. اپراتورهاي شبكه براي كاركرد، حفظ و امنيت شبكه ي مخابراتي بايد با پيكربندي ترازپايين مختص فروشنده براي اجراي سياست هاي شبكه ي ترازبالاي پيچيده (مركب) دست به گريبان شوند. بسياري از راه حل ها براي مشكلات مديريت شبكه باوجود طرح هاي پيشنهادي قبلي در آسان سازي مديريت شبكه ها، بدليل دشواري تغيير زيرساخت اصلي به راه حل هاي چاره موقت ختم مي شوند. سختي زيرساخت اصلي، معدود احتمالاتي را بمنظور نوآوري و بهبود نشان مي دهد، نظربه اينكه تجهيزات شبكه بطوركلي بسته، مالكانه و يكپارچه ي عمودي شده اند. يك الگوي (پارادايم) جديد در شبكه سازي، شبكه سازي نرم افزارمحور (SDN)از تفكيك كنترل پلن (طرح كنترل) و داده پلن (طرح داده)، ساخت سوئيچ هاي شبكه در تجهيزات ارسال بسته داده پلن طرفداري مي كند و بجاي گذاشتن يك برنامه ي نرم افزاري متمركز منطقي براي كنترل رفتار كل شبكه است. SDNاحتمالات جديد را براي مديريت شبكه و روش هاي پيكربندي معرفي مي كند. در اين مقاله، مشكلات را با پيشرفته ترين پيكربندي شبكه و مكانيسم هاي مديريت شناسايي مي كنيم و مكانيسم هايي را براي بهبود جنبه هاي متعدد مديريت شبكه معرفي مي كنيم. روي 3 مسئله در مديريت شبكه تمركزمي كنيم: امكان تغييرات مكرر با وضعيت و شرايط شبكه، ارائه ي پشتيباني براي پيكربندي شبكه در زبان ترازبالا، و نماياني بهتر و كنترل روي وظايف براي اجراي اشكال زدايي و تشخيص شبكه. فناوري هايي كه تشريح مي كنيم به اپراتورها امكان مي دهند طيف گسترده اي از سياست هاي شبكه را با زبان ترازبالا و تعيين آسان منابع مشكلات عملكردي اجراكنند. علاوه بر سيستم هاي خودشان، گسترش هاي متعدد نمونه آزمايشي را در شبكه هاي خانگي و پرديس تشريح مي كنيم كه نشان مي دهند چگونه SDNمي تواند وظايف معمول مديريت شبكه را بهبوددهد.
مقدمه
شبكه هاي خانگي پويا و پيچيده (مركب) هستند؛ درنتيجه جاي تعجب نيست، پيكربندي و مديريت آنها چالش برانگيز باشد. اين شبكه ها مشخصاً شمار بالاي سوئيچ ها، روتورها، فايروال ها و انواع تجهيزات با رويدادهاي متعددي را كه همزمان رخ مي دهد دربرمي گيرند. اپراتورهاي شبكه مسئول پيكربندي شبكه با اعمال سياست هاي ترازبالا، و پاسخگويي به طيف گسترده ي رويدادهاي شبكه (مثل تغييرات ترافيك، اعلام خطر متجاوز) كه ممكن است رخ دهند هستند. پيكربندي شبكه بغايت مشكل است، چون اجراي اين سياست هاي ترازبالا مستلزم تصريح آنها ازنظر پيكربندي ترازپايين توزيع شده است. شبكه هاي امروزي، مكانيسم كمتري را براي پاسخگويي خودكار به طيف گسترده ي رويدادهايي كه ممكن است رخ دهند ارائه مي كنند.
امروزه، اپراتورهاي شبكه بايد سياست هاي بيش ازپيش فزاينده و وظايف مركب را با مجموعه ي بسيارانحصاري و محدود دستورات پيكربندي تجهيزات ترازپايين در محيط واسط خط فرمان (CLI)اجراكنند. آنها نه تنها سياست هاي شبكه ترازپايين هستند، بلكه كاملاً براي واكنش به تغييرات مستمر شرايط شبكه مجهزشده اند. پيشرفته ترين روش هاي پيكربندي شبكه، خط مشي شبكه اي را اجرا مي كنند كه با اسنپ شاب (تصويرلحظه اي) حالت شبكه سروكاردارد. اين درحالي است كه حالت شبكه دائماً تغييرمي كند، و اپراتورها بايد بصورت دستي پيكربندي شبكه را در پاسخ به تغيير شرايط شبكه تنظيم كنند. بعلت اين محدوديت، اپراتورها از ابزارهاي بروني استفاده مي كنند، يا حتي اسكريپت هاي ادهاك براي بازپيكربندي پوياي تجهيزات شبكه درصورت بروز رويداد مي سازند. درنتيجه، تغييرات پيكربندي مكرر و سخت هستند كه به پيكربندي نادرست مكرر مي انجامد.