پیش­زمینه: نتایج بررسی­های بالینی پیشین بر روی ترکیب درمانی ازتیمایب-استاتین بر روی آترواسکلروزیس متناقض بوده و اثرات ضد آترواسکلروزیس ازتیمایب همچنان متناقض می­باشد.
روش و نتایج: به این منظور، یک مطالعه تصادفی آینده نگر در 10 مرکز طراحی شد. 128 بیمار بدون سابقه مصرف استاتین با سندروم کرونری حاد (ACS) تحت مداخلات کرونری از راه پوست با راهنمایی اولتراسوند داخل وریدی قرار گرفتند و به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: mg/day2 پیتاواستاتین همراه با mg/day10 ازتیمایب و گروه mg/day2 پیتاواستاتین. 103 به صورت IVUSبا بیماری عروق کرونر نیز مورد ارزیابی و پیگیری­های بعدی قرار گرفتند. نقطه انتهایی اولیه شامل درصد تغییرات حجم non-culpritکرونری (PV) و لیپید PVتعیین شد. میانگین لیپوپروتئین با تراکم پایین از mg/dl123 به mg/dl64 در گروه درمان ترکیبی و از mg/dL126 به mg/dL86 در گروه درمان انفرادی با استاتین کاهش یافت. همچنین در هر دو گروه کاهش PVدر مقایسه با سطح پایه مشاهده شد. درصد تغییرات در lipid PVبین دو گروه تفاوتی نداشت.
نتیجه­گیری: در گروه بیماران بدون مصرف استاتین با ACS، درمان ترکیبی با ازتیمایب و استاتین منجر به تغییرات معنی­دار در رگرسیون پلاک کرونری و یا ترکیبات بافتی در مقایسه با گروه استاتین به تنهایی نمی­شود.
کلمات کلیدی: سندروم کرونری حاد، اولتراسوند داخل وریدی، درمان کاهنده چربی، کلسترول لیپوپروتئین با تراکم پایین.
مطالعات بالینی مختلف نشان داده است که کاهش کلسترول لیپوپروتئین با تراکم پایین (LDL-C) با استفاده از دوز بالای استاتین منجر به کاهش LDL-Cو بهبود نتایج بالینی در مقایسه با دوزهای استاندارد استاتین و یا گروه­های دارونما می­شود. در متا-آنالیز صورت گرفته بر روی 27 مطالعه تصادفی، نشان داده شده است که کاهش mmol/L1 (mg/dL66/38) در LDL-Cتوسط استاتین منجر به کاهش نسبی عوارض قلبی-عروقی به میزان 16% در زنان و 22% در مردان می­شود. دوز دو برابری استاتین، تنها اثرات اضافی محدودی بر روی LDL-Cدارد  و درمان دوز بالا مرتبط با افزایش بروز عوارض جانبی می­باشد.
در مقابل، مطالعات مختلفی نشان داده­اند که ازتیمایب، که منجر به کاهش جذب کلسترول از روده کوچک از طریق پروتئین Nieman-Pick C1-like1می­شود، اثرات معنی­داری در کاهش سرمی LCL-Cشده و اثرات حفاظتی قلبی-عروقی مناسبی دارد. در شرایط ترکیب با استاتین، ازتیمایب منجر به کاهش افزایشی در میزان LDL-Cبه میزان % 26-16 می­شود. مطالعات بالینی بهبود کاهش در نتایج، مزیت­های بالینی ترکیب دارویی ازتیمایب و استاتین را در طی دوره­های پیگیری 6 ساله نشان می­دهند. در یک مطالعه تصادفی که اخیراً صورت گرفته است، Tsujita et al.نشان دادند که درمان ترکیبی ازتیمایب و استاتین بر روی آترواسکلروزیس کروناری، در مقایسه با استاتین تنها، در بیماران عروق کرونی ارجحیت دارد. به طور مشابه، مطالعه بالینی SANDSنیز نشان داد که اصثرات مفید ترکیب ازتیمایب به همراه استاتین در اترواسکلروزیس کاروتید مشابه استفاده از استاتین تنها در بیماران با کاهش مشابه در LDL-Cمی­باشد. با این حال، در سایر مطالعات بالینی بر روی درمان ترکیبی ازتیمایب و استاتین نتایج متغیری را نشان داده است که برخی مفید و برخی نامناسب بوده است. بنابراین اثرات ضد آترواسکلروزیس ازتیمایب همچنان متناقض می­باشد. مطالعه تصادفی و آینده نگر حاضر که در 10 مرکز ژاپن صورت گرفته است، به مقاسه اثرات mg2 در روز پیتاواستاتین با ترکیب این داور با mg10ازتیمایب بر روی درصد تغییرات حجم پلاک کرونری (PV) و lipid PV، با استفاده از اولتراسونوگرافی داخل وریدی (IVUS) پرداخته است.